با سلام و عرض ادب و تشکر از سایت خوبتون آموزش خوبی دارید .
برای مثال کنترل کفایت تعداد زهکش های به کار رفته در پیش بارگذاری
پس از اتمام فرآیند تزریق دوغاب، به‌منظور جلوگیری از فرسایش و حفظ یکپارچگی میخ‌های انتهایی، ضروری است که سطح دیواره با استفاده از یک لایه مش (تشکیل شده از میلگردهای طولی و عرضی) با تکنولوژی شاتکریت (بتن پاشی) پوشانده شود.
لذا هرچه سریع‌تر باید برای ساخت و نصب سازه اصلی اقدام کرد.
نیلینگ در گودبرداری یکی از روش‌های اصلی به شمار می‌آید که جهت مقاوم سازی و پایدار کردن سازه (به خصوص درزمان و پروژه‌های کوتاه مدت) استفاده می‌شود.
سپس لیفت های بعدی تا تراز نهایی به‌صورت مرحله‌ای و به نوبت اجرا خواهد شد.
در گودهاي با ابعاد بزرگ، بهتر است عملیات پایدارسازي پس از اتمام فرآیند زهکشی کامل، آغاز گردد.
میخ‌ها بتوانند در تراز بالاتر از سطح ایستایی قرار بگیرند.
تقلیل ضرایب اطمینان: بدون ابزاربندی و اندازه گیری های لازم، انتخاب پارامترهای طراحی بر اساس فرضیاتی صورت می گیرد که این فرضیات محافظه کارانه بوده و در نتیجه ضرایب اطمینان طرح و هزینه ها بالا خواهد بود.
روش نیلینگ در سال ۱۹۶۰ میلادی برای اولین بار مورد بحث و بررسی قرار گرفت. این روش بر اساس روش سیستم مهاربندی و پیچ کردن سنگ ها می باشد. اولین ??? ??? بار این سیستم پایدارسازی برای حفر تونلی در استرالیا در سال ۱۹۶۰ به کار گرفته شد. در این تونل برای پایدارسازی از آرماتور، تزریق دوغاب سیمان و شاتکریت استفاده گردید.
در این مقاله به بررسی تمامی نکات مربوط به نیلینگ پرداختیم. امیدواریم که این مقاله برای شما مفید واقع شده باشد. در صورتی بروز هر سوالی، آن را در بخش کامنت‌ها با ما در میان بگذارید.
همچنین، در متد میخ کوبی، قسمت کمتری از خاک به حالت مسطح در می‌آید که باعث کاهش تخریب محیط و حفظ زمین می‌شود.
ماسه مورد استفاده در شاتکریت باید کاملا شسته و بدون خاک باشد. ماسه خاک‌دار موجب کاهش پرت مصالح و چسبندگی بهتر شده اما از مقاومت بتن به شدت می‌کاهد.
درواقع، مکانیزم اصلی روش میخ گذاری، دوختن ناحیه فعال به ناحیه مقاوم است. به همین دلیل، به این متد گاهی دوخت به پشت نیز گفته می‌شود.